Begin dit jaar ben ik opgeleid tot Eigen Kracht Coördinator, en nu ben ik aan de slag met mijn eerste conferentie.
Ik vind het een heel mooi principe: geloven in de eigen kracht van mensen om samen met hun netwerk een plan te maken en uit te voeren om hun eigen situatie te verbeteren. Hulpverleners zijn hierin vooral verstrekkers van informatie, en aanbieders van bepaalde diensten. De regie ligt bij de aanvrager en 'de familie' (het netwerk van de aanvrager, inclusief vrienden, kennissen).
Als coördinator is je taak om de vraag helder te krijgen: waar gaan we een plan voor maken?, om te inventariseren welke informatie van hulpverleners of instanties er nodig is, en om er voor te zorgen dat er zoveel mogelijk mensen aanwezig zijn bij de uiteindelijke conferentie, waar het netwerk een plan gaat maken.
Het is dus uitdrukkelijk niet de bedoeling dat je als coördinator zelf een plan gaat maken, oplossingen gaat verzinnen of hulp gaat verlenen. En dat is nog best lastig, vooral het niet aandragen van mogelijke oplossingen kost mij moeite.
Vanochtend had ik het intakegesprek voor mijn eerste conferentie.
Ik ga hier niet in op wat er precies aan de hand is, maar kan wel zeggen dat huisvesting een belangrijke rol speelt, en dat de hulpverlening er in de afgelopen maanden niet in is geslaagd om hierin iets voor elkaar te krijgen. Ik ben erg benieuwd of het met de inzet van het netwerk wel gaat lukken, maar heb er alle vertrouwen in dat er met eigen kracht veel bereikt kan worden.
Ik ga er mee aan de slag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iedereen kan reageren. Je hoeft het natuurlijk niet me me eens te zijn, maar hou het wel fatsoenlijk.
Reacties die beledigend zijn (voor mij of voor anderen) zal ik verwijderen; net als gescheld en gevloek.