dinsdag 30 maart 2010

Wachten duurt lang

De coalitiebesprekingen in Amsterdam-West verlopen uiterst langzaam. Nu hebben we geen haast, want het nieuwe stadsdeel gaat pas op 1 mei van start. Maar die datum komt wel rap dichterbij; en sinds de verkiezingen zijn we nu al een maand verder. Een maand waarin er vooral aftastende besprekingen hebben plaatsgevonden, die tot nu toe zonder concreet resultaat zijn gebleven.
Er ligt een mooi rapport van de informateur Maarten Vorster, maar tijdens de openbare bijeenkomst van vorige week bleek dat D66 (vooralsnog?) niet bereid is de daarin genoemde eerste optie (PvdA, GL, D66) nader te gaan onderzoeken. Met als gevolg dat de informatieronde nu is verlengd, en er verdere oriënterende gesprekken plaatsvinden tussen de verschillende partijen.
Ik hoop dat er deze week spijkers met koppen geslagen kunnen worden. Ik wil aan de slag. Werken aan een mooi coalitie-akkoord, waarin we ondanks de bezuinigingen verder kunnen werken aan een groen, sociaal en vrijzinnig Amsterdam-West.
Ik ben het wachten wel een beetje zat.

maandag 15 maart 2010

pareltjes van Westerpark

Afgelopen vrijdag ben ik meegereden met de fietstocht die Stichting DOCK (voorheen opbouwwerk Westerpark) organiseerde langs een aantal organisaties in Westerpark. De fietstocht was vooral bedoeld voor nieuwe raadsleden, en raadsleden die Westerpark nog niet zo goed kennen. Ik ben niet nieuw, en ken Westerpark met zijn organisaties redelijk goed, maar het leek me toch nuttig om mee te gaan: een goede gelegenheid om in heel korte tijd de contacten met een aantal organisaties/mensen bij te houden. Er was weinig belangstelling voor de fietstocht: naast mij waren er alleen twee SPers. De andere 26 raadsleden in West hebben en hoop nuttige informatie gemist. De fietstocht voerde langs een aantal pareltjes uit Westerpark. We bezochten vooral kleinschalige initiatieven die (recent of lang geleden) door bewoners zelf zijn opgezet. Civil society avant la lettre (om het in goed Nederlands te zeggen).
De tocht begon bij de Stichting buurtwerkplaatsen aan de Cliffordstraat. Hier kunnen buurtbewoners zelf aan de slag met glas, keramiek, houtbewerking, metaal etcetera, al dan niet na het volgen van een basiscursus. De buurtwerkplaatsen richten zich zowel op buurtbewoners zonder betaald werk (en met afstand tot de arbeidsmarkt zoals dat heet), als op mensen die naast hun werk een hobby willen doen. Daarnaast biedt men ruimte aan veel vrijwilligers en mensen die participatietrajecten volgen.
De volgende stop was de ANBO, de Nederlandse Ouderenbond. In de buurt vooral actief in het ouderen-wooncentrum De Koperen Knoop, maar met plannen om in heel West meer activiteiten te gaan ontplooien. Na de ANBO fietsten we door naar de boot van Ad van Deventer, wat mij betreft het pareltje van de dag. Met een minimale subsidie biedt het Watersportcentrum Spaarndammerhout voor kinderen en jongeren uit de buurt een plek waar ze kunnen kanoën en zeilen, maar ook een plek waar ze een spelletje kunnen doen, en hun verhaal kwijt kunnen.
De Gehandicapten-adviesraad Westerpark (GAW) houdt zich als vrijwilligersorganisatie zeer professioneel bezig met toegankelijkheid, en hebben in de afgelopen jaren binnen het stadsdeel Westerpark een positie veroverd: er is een convenant dat ze geraadpleegd worden waar het gaat om de inrichting van de openbare ruimte en publieke gebouwen; en er vinden regelmatig evaluaties plaats. Die afspraken willen ze vanzelfsprekend voortzetten in het nieuwe stadsdeel West. Het GAW werkt ook mee aan de site www.toegankelijkamsterdam.nl, waar de toegankelijkheid van gebouwen en plaatsen wordt beoordeeld.
Na de GAW snel door naar Stichting OIOS, de Surinaamse zelforganisatie, om de middag af te sluiten bij Stichting Muzenis, die vanuit De Ruimte in de Cliffordstraat echt inhoud geeft aan het begrip theater in de buurt. Met schooltheater, het ondersteunen van theatermakers, een aanbod van jeugdtheater waarop veel buurtbewoners afkomen en sinds kort ook met Community-theater: theaterproducties gebaseerd op de verhalen van buurtbewoners, en samen met hen tot stand gebracht.
Jammer genoeg zijn er in de andere delen van het nieuwe stadsdeel West niet van zulke fietstochten langs de pareltjes. Ik wil ze graag leren kennen. Want wat mij betreft is het van groot belang dat raadsleden de verschillende bewonersinitiatieven kennen, en weten welk belang ze hebben voor de buurt. Zeker in tijden van bezuiniging. Dan lijkt het misschien gemakkelijk om dit soort initiatieven weg te bezuinigen. Maar als ik dan zie wat er met heel weinig geld en veel vaak vrijwillige inzet bereikt wordt, lijkt goedkoop me hier duurkoop.

dinsdag 9 maart 2010

Inkomenseis en spierballenpraat

Onlangs oordeel de het Europese Hof van justitie dat de inkomenseis van 120% van het minimumloon die Nederland stelt voor gezinsvorming en -hereniging niet mag. Het minimumloon wordt geacht een inkomen te zijn waarvan een gezin kan leven; van migranten mag je niet meer vragen dan dat. Wel mag je eisen dat de inkomsten stabiel zijn.
Hirsch Ballin heeft laten weten dat hij zich bij de uitspraak van het Hof neerlegt (zie bericht NOS)
Zowel GroenLinks als de vrouwenbeweging hebben altijd kritiek gehad op de hoge inkomenseis. Het is dan ook mooi dat deze wordt afgeschaft.
Dat is wat mij betreft ook groter nieuws dan de kop die de NOS boven het berichtje plaatst, nl. dat de leeftijdgrens voor gezinshereniging naar 21 jaar gaat. Voor gezinsvorming (het halen van een nieuwe partner naar Nederland om hier een gezin te vormen) was deze grens al 21 jaar. En bij gezinshereniging gaat het om mensen die in het land van herkomst al een gezin waren, waarna er een van de partners naar Nederland is gekomen, een verblijfsvergunning heeft gekregen en daarna zij/haar vrouw of man (of kinderen) wil laten overkomen. Dat zal niet vaak om mensen van onder de 21 gaan. Dat wil overigens niet zeggen dat het terecht is dat deze grens naar 21 gaat. Het gaat hier immers om mensen die al een gezin vormden in het land van herkomst; daar al getrouwd waren meestal. Wat is de ratio om deze huwelijkspartners gescheiden te laten leven, wanneer de hier verblijvende partner een verblijfsvergunning heeft en een stabiel inkomen van minimaal 100% van het minimumloon? Zeker nu het om kleine aantallen gaat.
Spierballenpraat dus, om net te doen of er een maatregel wordt genomen die in plaats van de afgeschoten inkomenseis van 120% de migratie kan beperken. Want daar lijkt het allemaal om te doen; en niet om het respecteren van het familylife van mensen die volkomen legaal in nederland wonen en werken.

donderdag 4 maart 2010

Kiezers bedankt


Alle kiezers bedankt voor jullie steun!
Ik zal me de komende vier jaar weer met hart en ziel inzetten voor een groen, sociaal en vrijzinnig Amsterdam West.
Ik ga me nu niet te buiten aan bespiegelingen over de uitslag hier en daar. Of aan aftredende landelijke politici. Daarover wordt al genoeg getwitterd en geblogd.
Het was gezellig vannacht, met als gevolgd dat ik nu niet de helderste ben.
Ik neem me voor vanaf volgende week weer wat regelmatiger te bloggen.
Nu eerst even niets.