Traditie

Net zoals de afgelopen tien jaar zitten we met oud en nieuw met een groep vrienden in de Achterhoek (nadat we het met diezelfde groep de tien jaar daarvoor bij een van ons thuis vierden). Kinderen kwamen, haakten af en komen ook weer terug. Activiteiten bleven soms eenmalig (bezoek aan Erven Kots; het douanespel in het bos), en ontwikkelden zich soms tot gewoontes of zelfs tradities. Het bowlen heeft het wat dat betreft niet gehaald; maar het zwemmen op oudjaarsdag in subtropisch zwemparadijs Bahia in Bocholt mag gerust een traditie genoemd worden. Waarbij overigens niet iedereen meegaat (ik dit jaar ook niet), wat gek genoeg niets af doet aan de waarde van de traditie.
Eigenlijk gebeurt er niet veel bijzonders hier. We lezen kranten en boekjes. Drinken en ouwehoeren rond de open haard. Mopperen op de top 2000 en luisteren er ondertussen met veel plezier naar. Soms gaat er iemand een stukje wandelen of een stukje rennen. Er gaan wat mensen boodschappen doen. Er wordt getafeltennist, de kinderen vermaken zich in de andere kamer met de Wii. Er zet nog eens iemand koffie.
En vanavond (oudjaar) is er een spel, hebben we om 12 uur champagne en steken we het meegebrachte vuurwerk af.
Ik denk dat de voorspelbaarheid en de ongedwongenheid het zo leuk maken. De verwachtingen zijn niet hoger gespannen dan dat we ongeveer hetzelfde gaan doen als vorig jaar.

Ik zou hier nu een hele verhandeling aan kunnen koppelen over de samenleving. Dat mensen in zijn algemeenheid graag vasthouden aan tradities; zich veiliger voelen wanneer alles bij het oude blijft en angstig worden van verandering. Maar dat ga ik niet doen. Het past bij de discussies hier dat we dat soort maatschappelijke thema's aanraken, er een paar opmerkingen over uitwisselen en het dan weer laten. Lekker veilig.

Maar wees gerust: het zwelgen in tradities moet wat mij betreft ook niet te lang duren: vanaf morgen ga ik weer voor de nieuwe uitdagingen!

Kandidaat voor de Eerste Kamer

Zelf wist ik het al een paar weken, maar vandaag mag het ook naar buiten: Ik word voorgedragen voor een verkiesbare plaats op de GroenLinks kandidatenlijst voor de Eerste Kamer.

De kandidatencommissie zegt over mij:

Gedegen jurist met gezag en prettige persoonlijkheid
Margreet is een slimme juriste met een uitstekende dossierkennis. Met haar gedegen wijze van analyseren en overtuigende presentatie is Margreet waardevol voor de Eerste Kamerfractie. Margreet is een generalistische jurist met een ruime en ook breed inhoudelijke ervaring, en tegelijkertijd beschikt zij over specialistische kennis op het gebied van Justitie en Emancipatie. Binnen GroenLinks heeft Margreet op verschillende niveaus bestuursfuncties vervuld. Als raadslid in het stadsdeel Amsterdam Westerpark/West heeft zij een groot gezag door haar constante kwaliteit en inhoudelijk sterke inbreng. Margreet wordt gedreven door de wil bij te dragen aan een rechtvaardiger wereld. Zij wil haar analytische vaardigheden voor GroenLinks inzetten om binnen en buiten de Eerste Kamer de theorie van wetgeving en beleid met de praktijk van de maatschappelijke werkelijkheid te verbinden. Wij dragen Margreet de Boer graag voor voor blok 2 en vinden haar een aanwinst voor de fractie.

Zie hier het volledige advies van de commissie.

Ik ben erg blij met dit advies, en heb enorm veel zin om daadwerkelijk in de Eerste Kamer aan de slag te gaan. Daarvoor is het nog wel nodig dat het GroenLinks congres van 5 februari me ook daadwerkelijk op een verkiesbare plek zet, en dat GroenLinks bij de verkiezingen voor de provinciale staten voldoende stemmen krijgt.

Voor de congreskrant schreef ik het volgende over mezelf:

Dit ben ik:
Jurist, criminoloog, partner, moeder, gezelschapmens. Ruim 10 jaar gewerkt als sociaal advocaat. Daarna onderzoeker, beleidsanalist en directeur bij het Clara Wichmann Instituut. Nu mijn eigen bureau: Projects on Women's Rights.
Binnen GroenLinks ben ik onder meer actief als raadslid in Amsterdam-West en in het FemNet.
Daarom wil ik in de Eerste Kamer
Graag wil ik actief bijdragen aan een rechtvaardiger maatschappij. Een samenleving die niet gebouwd is op angst en wantrouwen, maar waarin solidariteit weer belangrijk is. Ik wil sterk positie kiezen voor een wereld waar iedereen het leven kan leiden dat hij of zij wil. Daarom zijn emancipatie en diversiteit kernwaarden in mijn handelen.
Wat ik kan en wat ik wil:
Bij het beoordelen van wetgeving houdt de Eerste Kamer houdt zich niet alleen bezig met de vraag: willen we dit? Maar ook met de vragen: mag het, kan het en werkt het?
Deze politieke én juridische vragen kan ik goed met elkaar verbinden. Ik heb ruime ervaring met het beoordelen van effecten van wetgeving en met het toetsen van wetgeving aan onder meer internationale verdragen. Mijn inzet is dat GroenLinks zich in de Eerste Kamer profileert als de partij die consequent aandacht vraagt voor de naleving van internationale (mensenrechten) verdragen, met grote aandacht voor emancipatie, diversiteit en zelfbeschikking en voor de effecten op natuur en milieu.
Als lid van de Eerste Kamer wil ik midden in partij en samenleving staan. En dus vooral buiten het Binnenhof op zoek gaan naar expertise bij deskundigen, werkgroepen en de lokale werkelijkheid.

Zoals gezegd: er moet nog wel wat gebeuren voor ik in de Eerste Kamer zit. Om te beginnen op het GroenLinks congres. Vandaar dat ik alle GroenLinks leden oproep om zich voor 4 januari a.s. aan te melden voor het congres (alleen dan heb je stemrecht), en mij op het congres op een mooie plek op de lijst te kiezen. Aanmelden kan via de volgende link: http://congres.groenlinks.nl/aanmelden

Diervriendelijk vlees bestaat niet

Maar een diervriendelijker veehouderij wel.
Ik ben blij met het besluit van Albert Heijn om alleen nog varkensvlees met minimaal 1 ster van de Dierenbescherming te verkopen (zie hier een kort bericht in De Volkskrant van vorige week; langere artikel van vandaag staat niet online). Het is natuurlijk niet ideaal, maar het is een begin.
En het stimuleert mij in ieder geval om geen genoegen meer te nemen met maar 1 ster, zoals ik nu nog wel eens doe, want we willen de lat natuurlijk steeds een stukje hoger leggen. Om AH en de vleesindustrie te stimuleren nog diervriendelijker vee te gaan houden. En misschien stiekem ook wel een beetje om het toch net iets 'beter' te doen dan gewoon maar iedereen die bij AH koopt.