voorbereiden koninginnedag

Jon bakt Fryske Dumkes

CJ en Marten maken knikkerspel.
Tot morgen!

hogere straffen bij mannelijke slachtoffers?

Veel opmerkelijke, blogwaardige berichten vandaag. Na de actiegroep Eerlijk plassen en de vrouwen in de SGP, viel mijn oog op een berichtje van de NOS: Tien jaar cel voor misbruik jongens:

Een 81-jarige man uit Leeuwarden is veroordeeld tot tien jaar cel voor het misbruiken en verkrachten van vier jongens. Tussen 2004 en 2008 lokte hij de kinderen met snoep en geld naar zijn flat in de Friese hoofdstad. De straf is twee keer zo hoog als de officier van justitie had geëist, omdat de man al eerder is veroordeeld voor misbruik van kinderen in Amsterdam en in het Friese dorp Bakhuizen. De rechtbank legde de man geen tbs op, omdat dwangbehandeling in een kliniek zinloos wordt geacht. Een lange celstraf is volgens de rechtbank beter, omdat de man een gevaar voor de samenleving is.

Tien jaar is lang, en tien jaar is erg lang voor een 81-jarige.
Ik ken de zaak verder niet, en heb ook geen studie gemaakt van de strafmaat in misbruikzaken in de afgelopen jaren, maar mijn inschatting is dat het hier om een heel hoge straf gaat.
Jaren geleden schreef ik voor het tijdschrift Nemesis al eens een noot bij een uitspraak waarin een man die in zijn jeugd seksueel misbruikt was een hele hoge schadevergoeding kreeg. Veel hoger dan wat (vrouwelijke) slachtoffers tot dan toe gekregen hadden. Ik opperde toen dat dit best eens te maken kon hebben met het man zijn. Met een (wellicht onbewuste) beoordeling door (mannelijke?) rechters dat het voor mannen veel traumatischer en erger is om te worden misbruikt dan voor vrouwen (cynisch zou je kunnen zeggen; voor vrouwen is het 'gewoner').
Aan dat stukje moest ik terugdenken toen ik dit bericht over deze hoge straf las.
Ik hoop van harte dat mijn gedachtengang iedere grond mist, en dat seksueel misbruik van vrouwen en meisjes door onze rechterlijke macht als net zo ernstig wordt beoordeeld als wanneer jongens of mannen het slachtoffer zijn.

Vrouwen bij de SGP

Deze prachtige foto staat sinds vorige week op de site van de SGP. Wat, allemaal vrouwen? Maar de SGP was toch die partij die vrouwen uitsloot van het lidmaatschap? Die dat onder druk van procedures van het proefprocessenfonds Clara Wichmann (maar volgens hen zelf wegens veranderende inzichten binnen de partij) inmiddels niet meer doet? Maar die het politieke werk nog wel steeds als mannenwerk beschouwt?
jawel, die partij. En bij de foto wordt trots vermeld dat het een werkbezoek betreft van de vrouwenvereniging van de Gereformeerde Gemeenten uit Utrecht/De Bilt en omstreken. De SGP geeft het proefprocessenfonds Clara Wichmann nog wel een sneer:

Dat vrouwen ze SGP zien zitten, is voor SGP'ers natuurlijk geen verrassing. Voor anderen wellicht wel. Zoals de ‘Clara’s’ van het Wichmannproefprocessenfonds. Of zien die alleen zichzelf zitten???

Persoonlijk vind ik het wel leuk dat de SGP wanneer het om de partij en vrouwen gaat blijkbaar ogenblikkelijk aan de proefprocessen moet denken. Dat hebben we alvast bereikt.
Verder geeft de SGP met dit berichtje niet alleen aan nogal kleinzielig te zijn, maar ook wordt duidelijk dat ze het nog steeds niet hebben begrepen. Juist omdat er vrouwen zijn die de SGP zien zitten, mag de partij deze vrouwen niet uitsluiten van het lidmaatschap, of van al dan niet vertegenwoordigende functies binnen de partij. Ik zie de partij niet zitten, maar misschien loopt er binnen de vrouwenvereniging van de Gereformeerde Gemeenten wel een gedroomde opvolger van van der Vlies rond!

Actiegroep Eerlijk plassen

Ik ondersteun van harte de hartekreet van Evelien Tonkens in de Volkskrant van vanochtend voor eerlijk plassen.
Een treffende analyse van hedendaags seksisme: Spelregels Koninginnedag 2009: ‘Wildplassen is niet nodig, er zijn overal plaskruizen’. Seksisme in zijn simpelste vorm. Men bedoelt: ‘wildplassen is voor mannen niet nodig.’ Want waar mogen vrouwen plassen?
En meerdere oplossingen, waarvan de simpelste toch wel is: De actiegroep Eerlijk plassen eist dus: weg met het sekseonderscheid. Stel alle wc’s open voor iedereen.
Ik sluit me direct aan bij deze actiegroep.

Inburgeren via theater

Dick Jansen, een van onze GroenLinks portefeuillehouders in Westerpark, schreef op het weblog van het Dagelijks bestuur een mooie bijdrage over de voorstelling Stroomstoring: buurttheater gemaakt door vrouwen uit Westerpark. Lees het hier.
En met grote schaamte moet ik bekennen dat ik het stuk -dat inmiddels al een aantal keren wegens succes geprolongeerd is - zelf nog steeds niet heb gezien. Te druk met politiek bedrijven. Terwijl een voorstelling als deze waarschijnlijk tien keer meer zegt dan een avond vergaderen met andere politici. Ik ben bang dat ik mijn kans om dit stuk te zien definitief heb verkeken. Maar op de agenda van De Ruimte in de Cliffordstudio zie ik het volgende Community-theater al aangekondigd: Wij Westerpark, op 25 en 26 april. Komend weekend. Ik ga het proberen.

Van wie is deze tekening?

Deze prachtige tekening vond ik bij het IIAV in het archief van Nemesis/ het Clara Wichmann Instituut.
We willen deze illustratie graag gebruiken voor een boek over vrouw en recht, dat in oktober gaat verschijnen. Daarom zijn we op zoek naar degene die de tekening heeft gemaakt. In het archief was hiervoor geen aanwijzing te vinden.
Dus: herken je de tekening, weet je wie de tekening heeft gemaakt of herken je de stijl van de kunstenaar, laat het mij even weten.

7 stadsdelen met meer bevoegdheden?

Ik had niet anders verwacht dan dat B&W zou voorstellen het aantal stadsdelen in Amsterdam terug te brengen naar 7. Dat betekent dat Westerpark met drie andere stadsdelen moet gaan fuseren tot het nieuwe stadsdeel West. Dat wordt een groot stadsdeel. Naar mijn mening iets te groot.
Maar interessanter is het om te kijken naar de bevoegdheden. Want de ratio van vermindering van het aantal stadsdelen is voor mij dat je sterkere stadsdelen krijgt, die beter geoutilleerd zijn om maatwerk te leveren aan de bewoners. En de eerste voortekenen waren niet gunstig; in het voorlopig standpunt van B&W ging het nog vooral om taakrijke stadsdelen. En taakrijk is wel wat anders dan beleidsrijk of rijk aan bevoegdheden. Ik zag de bui al hangen van de stadsdelen als louter uitvoeringsorganisaties.

Maar ik moet zeggen dat het voorstel zoals dat er vandaag ligt hoopvol stemt:

Stadsdelen zullen meer taken en bevoegdheden krijgen die hen in staat stellen de dienstverlening en voorzieningen op het gebied van zorg, welzijn en participatie op een samenhangende wijze te organiseren voor de burger:

Bij de WMO wordt de taakverdeling tussen stad en stadsdelen niet meer bepaald op grond van de vraag of het om zorg of welzijn gaat. Het is de zwaarte van het hulpaanbod dat bepaalt of iemand gebruik maakt van de preventieve en basisvoorzieningen in het stadsdeel of de zwaardere, gespecialiseerde voorzieningen met een stedelijk verzorgingsgebied (centrale stad). Op basis van deze visie zijn afspraken gemaakt over overheveling van de twee lichtste vormen van Hulp bij Huishouden naar stadsdelen. De ambitie is dat hiermee de kwaliteit en de integraliteit van de dienstverlening aan burgers verbetert.

De taken voor jeugdgezondheidszorg (waaronder Ouder Kind Centra) worden geheel overgeheveld naar de stadsdelen.

Bij inburgering & re-integratie worden stadsdelen verantwoordelijk voor de benadering van burgers die geen wettelijke plicht hebben om te participeren (inburgering en reintegratie). De stadsdelen kennen hun inwoners en zijn in staat om aan te sluiten bij de wensen en behoeften
De komende maanden wordt dit uitgewerkt in formele besluitvorming. Uitgangspunt blijft dat
overdracht van taken en bevoegdheden gepaard gaat met de overdracht van de bijbehorende
financiële en personele middelen.
(Nota Amsterdams bestuur 2010, p.2)

Die uitwerking moet er natuurlijk nog wel komen, net als de aangekondigde strategische visie.
Maar tot zover ben ik niet ontevreden.

Nu nog een goede regeling om goede burgerparticipatie in die grote stadsdelen te waarborgen, en misschien dat de gemeenteraad er nog een stadsdeeltje bij kan plussen, zodat we op drie in west (binnen plus buiten de ring) uitkomen........

Zie hier het persbericht van de gemeente met een link naar de nota

Beloofd is beloofd

Toen de commotie over de 1 april grap 'HemNet' zijn hoogtepunt bereikte, zegde ik toe er nog eens een beschouwende blog aan te wijden. En beloofd is beloofd. Maar wel kort.
1. Ik vind het een goede en leuke 1-april grap. Professioneel aangepakt (mooi logo!), voldoende serieus om twijfel te zaaien over het 1 april karakter; petje af!
2. In mijn eerste reactie op de lancering van HemNet heb ik geprobeerd diezelfde combinatie van serieusheid met een knipoog te vatten. In reactie op een blog van David Rietveld schreef ik:
Gefeliciteerd met jullie werkgroep.
Als voorzitter van het FemNet moet ik wel zeggen dat ik het jammer vind dat jullie de discussie niet (ook) via en binnen FemNet aangaan. Ook FemNet staat open voor mannen en vrouwen, en we besteden ook aandacht aan emancipatie en mannen. Maar goed, om tot emancipatie te komen is het soms noodzakelijk om je eerst binnen je eigen groep te organiseren; lotgenotencontact enzo. Dat snap ik ook weer wel.
Ik hoop desalniettemin op een prettige samenwerking!
Achteraf gezien had de knipoog misschien wat vetter gekund.
3. Hoewel het om een 1-april grap ging, proefde ik in de diverse bijdragen van en over HemNet die op 1 april en in de dagen erna loskwamen een serieuze ondertoon. Bij mannen, die aan de orde stellen dat de positieve actie ten opzichte van vrouwen binnen GroenLinks wellicht te ver is doorgeschoten, en bij vrouwen, die dit betwisten, en verhalen kunnen vertellen van vrouwen die ook binnen GroenLinks weinig serieus worden genomen. Blijkbaar is er een issue, en ik denk dat het goed is dat we daar naar kijken. En dan niet alleen als grap. Ik vind het een taak voor FemNet om dit op te pakken. Ik zal komende donderdag binnen FemNet voorstellen om binnenkort een bijeenkomst aan 'mannen binnen een vrouwvriendelijke partij als GroenLinks' te wijden, en hiervoor ook de initiatiefnemers van HemNet uit te nodigen. En dan hoop ik niet dat ze zich er vanaf maken met 'dat het maar een grap was'.
4. Zelf ben ik er trots op dat GroenLinks een partij is waar vrouwen op dit moment een groot aantal (maar niet alle) prominente plaatsen bezetten. Ik zie de opmerking van Femke Halsema dat ze blij is dat we voor de Europese verkiezingen een vrouwelijke kandidaat hebben ook in dat verband. Met een vrouwelijke lijsttrekker laat GroenLinks als een van de weinige partijen zien dat het echt een emancipatiepartij is. Zowel bij de Nederlandse partijen, als bij de andere Europese Groene partijen zijn vrouwelijk lijsttrekkers veruit in de minderheid. En dan ben ik er trots op dat onze partij wel een vrouw heeft.
5. Wanneer het argument dat we beter geen vrouwelijke lijsttrekker kunnen kiezen, omdat dat in de verkiezingen minder goed scoort (onder verwijzing naar de verkiezingsresultaten onder manlijke en vrouwelijke lijsttrekkers) voet aan de grond zou krijgen binnen GroenLinks, zou ik echt gaan twijfelen of GroenLinks mijn partij nog wel is. (Ik heb dit in een van de reacties gelezen; weet niet meer waar).
6. Dit lijkt me als korte beschouwing wel even voldoende.
7. Een puntje nog: kunnen die handige jongens van HemNet voor FemNet ook zo'n mooi logo maken?

Nee tegen de FNV

Van mensen die mij voor hun karretje willen spannen wordt ik recalcitrant. Van organisaties die hetzelfde doen nog recalcitranter.

In de afgelopen weken heb ik me regelmatig geergerd aan de stelligheid en de felheid waarmee de FNV de verhoging van de AOW-leeftijd afwees. Ik denk dat we er niet aan ontkomen de AOW leeftijd te verhogen, en de huidige crisis lijkt me een goed moment om de stap te zetten. Wat mij betreft moet het overigens wel een gedifferentieerde verhoging zijn: gerelateerd aan arbeidsduur en misschien ook wel aan levensverwachting. Wat mij betreft werken hoogopgeleiden dus langer door dan lager opgeleiden en mensen die fysiek zwaar werk doen (en die niet kunnen omschakelen naar ander werk).
Maar vasthouden aan 65 jaar vind ik te simpel.

Met de rest van de inzet van de FNV in het crisis-debat kan ik het grotendeels eens zijn. Wat zou betekenen dat het nog een lastige keus zou zijn of ik voor of tegen zou gaan stemmen in het FNV-referendum.
Maar dan komen het karretje en het spannen om de hoek kijken.
Het referendum formulier wat ik vandaag in de bus kreeg:
'Nee' tegen de ze afspraken betekent een vrijbrief voor het kabinet om zijn gang te gaan. 'Nee' betekent een verdieping van de crisis, meer werkloosheid en aantasting van de koopkracht.
Zo'n suggestieve vraagstelling kom je toch zelden tegen.
Stemmingmakerij lijkt me een goed woord.
Ik snap ook wel dat je als vakbond actie wilt voeren, en mensen wilt oproepen om je daarin te steunen. Maar doe dat dan. En gebruik daarvoor niet het instrument referendum, wat mij er toch voor bedoeld lijkt om te weten te komen wat je leden ervan denken. En dat kom je op deze manier nooit te weten. Want wie durft er met een dergelijke suggestieve vraagstelling nog 'Nee' te stemmen?
Ik dus.
Omdat ik er recalcitrant van wordt wanneer ik voor een karretje wordt gespannen.

Een week met veel persoonlijk en weinig politiek

Voor de afwisseling ben ik deze week eens veel avonden thuis. Welgeteld één avondvergadering gehad. Maar om nou te zeggen dat dat veel extra tijd oplevert waarin ik eindelijk al die privé en Groenlinks mail eens weg kan werken (402 mailtjes in de Inbox), of waarin ik er eens goed voor ga zitten om het beloofde beschouwende blog over HemNet en mannen in GroenLinks te gaan schrijven...... Nee dus. De avonden waren grotendeels voor de kinderen deze week. De oudste had proefwerkweek, waarvoor het nodige overhoord en gemotiveerd moest worden. En met de jongste had ik de afspraak staan om vanavond de stad in te gaan voor een kadootje voor zijn verkeersexamen. En als ze dan om 10 uur eindelijk in bed liggen lukt het nog net om de meest dringende dingen te doen (rekeningen betalen, toch maar es wat was opvouwen), en dan is de puf wel op.
Deze week dus geen politieke blog.
Want morgen ga ik helpen op de volkstuin van mijn zus. Erg gezellig, maar ook weinig politiek. Althans, op voorhand; je weet natuurlijk nooit wat voor een interessante discussies en ontwikkelingen zich zullen voordoen.

Stadsdeel Westerpark coalitiepartner in campagne WE CAN END ALL VIOLENCE AGAINST WOMEN

Vanavond (31 maart 2009) heeft de stadsdeelraad van Amsterdam Westerpark mijn motie aangenomen, waarin het stadsdeelbestuur werd opgedragen het stadsdeel aan te melden als coalitiepartner in de campagne WE CAN END ALL VIOLENCEAGAINST WOMEN.
De tekst van de motie was als volgt:

De stadsdeelraad Westerpark, bijeen op 31 maart 2009,
overweegt
- Geweld tegen vrouwen is een groot probleem, ook in Nederland.
- Het stadsdeel zet zich door middel van onder andere de aanpak van huiselijk geweld al actief in tegen geweld tegen vrouwen.
- Op 8 maart 2009 -internationale vrouwendag- is de campagne 'We can end all violence against women' in Nederland gelanceerd. Binnen deze campagne zetten individuen ('changemakers') en organisaties ('coalitiepartners') zich in in hun directe omgeving en binnen hun eigen organisatie. Door geweld tegen vrouwen niet te tolereren; door zich uit te spreken tegen geweld tegen vrouwen, en door anderen te motiveren hetzelfde te doen. (zie www.wecan.nl)
- Van de coalitiepartners in deze campagne wordt gevraagd dat zij:

• binnen de mogelijkheden van de organisatie openlijk een standpunt innemen tegen geweld tegen vrouwen. Ook de alledaagse vormen van geweld.

• Geen lichamelijk, seksueel, psychisch, verbaal geweld of economische ongelijkheid accepteren tussen mannen en vrouwen in de eigen organisatie.

• binnen de organisatie medewerkers stimuleren om na te denken over hun eigen houding en gedrag tegenover (alledaagse) vormen van geweld tegen vrouwen.

• minimaal vijf andere organisaties stimuleren om coalitiepartner te worden van de WE CAN campagne.-

draagt het DB op:
Stadsdeel Westerpark aan te melden als coalitiepartner in de campagne We can end all violence against women, en zowel binnen als buiten de organisatie de stappen te zetten die van coalitiepartners worden gevraagd.
en gaat over tot de orde van de dag.
GroenLinks, Margreet de Boer

De motie is met slechts één stem tegen aangenomen.
De voorzitter van het Dagelijks bestuur gaf aan de motie van harte te zullen uitvoeren, en onder meer de politie in ons stadsdeel te zullen benaderen om ook coalitiepartner te worden.

Ik vind het belangrijk dat ons stadsdeel stelling neemt tegen geweld tegen vrouwen, zowel naar buiten toe als binnen de eigen organisatie. En niet alleen stelling neemt, maar ook concrete stappen zet om geweld tegen vrouwen uit te bannen.
Ik hoop dat andere organisaties en overheden dit voorbeeld zullen volgen.
De motie mag zonder meer worden overgenomen!Waarbij het natuurlijk wel aardig zouden zijn wanneer er wordt verwezen naar het goede voorbeeld van Westerpark.